Eksenang Peyups

Dahil sa pagkakatisod ko sa matinding wasak na blog ni Norman Wilwayco, parang nangangarap ako ngayong ibalik ang konting tonong ganoon na dating taglay sa aking tangnang pagrarayting-rayting. Binalikan ko ang isang eksenang peyups na ito. Sampung taon na ang nakakaraan Tita Helen... tinginininininingtingining...

Mga kupz, pukz, pekz, kepz, chupz,… oo kayong mga bastos mag-alyas na player ng Starcraft diyan sa mga lab ng NEC! Hindi ba “very, very big, too big” na bawal na maglaro diyan, lalu na sa Intel Lab? Hmmmmmm… pero on an “oh-my-god-is-that-your-pinyot” second thought, tumpak nga naman ang palusot ng mga sinuwerteng nakatikim ng unang network sa Peyups: kung hindi nga naman busy ang mga PentiumII, bakit hindi na lang laruin ang kani-kanilang mga Joystick, este paglaruan sa mga computer ang Protoss, Terran, o Zerg. Pero mukhang pati ang chatroom channel ng #up at #ateneo ay naiimpluwensiyahan ng inyong mahahalay na call-sign. Napapapukinamsiyet tuloy ang mga mga kunyareng-laking-kumbentong coño. Kung bakit kasi hindi na lang makuntento sa mga medyo-hindi-vastuz na condoman at jackolino para kunyareng-inosente pa rin ang mga nahihibang sa chat. Uhuh! LOL. GTG. Hi na lang nga kay bluekitty.